anne&emre-log
Perşembe, Ocak 19, 2012
anne, yorgun ve bitkin bir halde eve kendini atar. jr, kapının anahtarla açılmasından itibaren yaklaşık onbeş metreden fala olan koridorda çığlık çığlığa bir aşağı bir yukarı koşmaya başlamıştır. annenin gözü korkar.
hemen üst baş çeki düzen verilmiş halde yanına gelir ve bir teklifi olduğunu söyler.
-ne dersin, meditasyon yapalım mı?
-hmm, ama uzun değil.
-olur.
müzik açılır. karşılıklı bağdaş kurarak derin nefesler alıp göz kapaklarımızın ağırlaşarak kapanması üzerine yumuşak sesle konuşan anne bir dakika içinde huzura erişeceğini düşünmektedir.
-anne, ben bittim. yani medivasyonum bitti.çok sakinim, sen?
-emre, birazcık müziğe kendimizi bıraksak?
-ama gözümü kapamam!
-olur tamam tatlım. gözlerini hafifi açarak oğlunu illa düzeltecek anne oğluna hatırlatır: -ve meditasyon bunun adı..
-ben göz kapamıyorum anne, o yüzden benim ki medivasyon!unuttun mu?
-??!?!?